studencki Nocny Klub Filmowy: Ostatnia rodzina

czwartek, 6 października 2016, godz. 23.15

| Thursday, October 6th, 2016, 11.15 p.m.

(fot. Hubert Komerski/Aurum Film)

Już w czwartek, 6 października, w Kinie Pod Baranami ponownie zagości studencki Nocny Klub Filmowy. Nowy sezon zainaugurujemy pokazem najbardziej wyczekiwanego filmu tej jesieni. Ostatnia rodzina Jana P. Matuszyńskiego, zgodnie z intuicjami krytyków, okazała się sensacją Festiwalu Filmowego w Gdyni, zdobywając Złote Lwy w najważniejszych kategoriach. Ten niezwykły film w poruszający, ale i przewrotny sposób opowiada o losach rodziny Zdzisława Beksińskiego - autora jednych z najciekawszych i najmroczniejszych dzieł polskiego malarstwa w XX wieku.

Czwartkowe noce w Kinie Pod Baranami to najlepsze, najciekawsze i najbardziej kontrowersyjne filmy z bieżącego repertuaru. To filmy prowokujące do całonocnej dyskusji prowadzonej w studenckim gronie. Przed burzliwą wymianą zdań poczęstujemy Was kanapkami, kawą i herbatą.

Gospodarzem spotkania, który wygłosi prelekcję oraz poprowadzi dyskusję po projekcji, będzie Kuba Kaliński - student V roku prawa na Uniwersytetecie Jagiellońskim.

Pierwsze spotkanie będzie wyjątkowe dzięki Kasi i Bartowi z Hummus Amamamusi, którzy przygotują dla Was przepyszne kanapeczki z ich smakowitym humusem.

Po seansie - darmowy drink w Klubie Betel (Pl. Szczepański 3).

Bilety dla studentów tylko 10 zł!

Film wyświetlany będzie w wersji oryginalnej z angielskimi napisami.

| The film will be presented in original version with English subtitles

O FILMIE:

OSTATNIA RODZINA | OSTATNIA RODZINA
reż. Jan P. Matuszyński, Polska 2016, 123'

(in Polish with English subtitles)

(fot. Hubert Komerski/Aurum Film)

Festiwal Filmowy w Gdyni 2016: Złote Lwy dla najlepszego filmu (Jan P. Matuszyński), najlepszej pierwszoplanowej roli kobiecej (Aleksandra Konieczna) oraz najlepszej pierwszoplanowej roli męskiej (Andrzej Seweryn)
MFF w Locarno 2016: Srebrny Lampart dla najlepszego aktora (Andrzej Seweryn)

Rozgrywająca się na przestrzeni 28 lat warszawska saga słynnej rodziny Beksińskich.

Akcja filmu zaczyna się w 1977 roku, gdy Tomek Beksiński wprowadza się do swojego mieszkania. Jego rodzice mieszkają tuż obok, na tym samym osiedlu, przez co ich kontakty pozostają bardzo intensywne. Nadwrażliwa i niepokojąca osobowość Tomka powoduje, że matka – Zofia, wciąż martwi się o syna. W tym samym czasie Zdzisław Beksiński próbuje całkowicie poświęcić się sztuce. Po pierwszej nieudanej próbie samobójczej Tomka, Zdzisław i Zofia muszą podjąć walkę nie tylko o syna, ale także o przywrócenie kontroli nad swoim życiem. Gdy Zdzisław podpisuje umowę z mieszkającym we Francji marszandem Piotrem Dmochowskim, a Tomek rozpoczyna pracę w Polskim Radiu, wydaje się, że rodzina najgorsze kłopoty ma już za sobą. Jednak seria dziwnych, być może naznaczonych fatum wydarzeń, dopiero nadejdzie…

| The film is a multiple award winning chronicle of the last 28 years in the life of Poland's foremost apocalyptic surrealist Zdzislaw Beksinski and his family.

PRASA O FILMIE:

Opowieść o Beksińskich staje się intymną opowieścią o naszych własnych rodzinach: zawsze kalekich, balansujących między „razem” i „obok siebie”. O domach, w których ścierają się egoizm i opiekuńczość, spokój i lęk. Matuszyński wydobywa jednak coś więcej – mimo skrajnych emocji i tragicznych wydarzeń Beksińscy są wciąż razem. Biorą siebie z całym dobrodziejstwem dziwactw i ekstrawagancji, blokad i niespełnień, mimowolnych rytuałów i bolesnych czasem nawyków.
Paweł T. Felis, Wyborcza.pl

Nagrodzona Złotymi Lwami Ostatnia rodzina to wielka sprawa. Nie tylko dlatego, że jeszcze nie było jeszcze takiego filmu w polskim kinie. Ostatnia rodzina jest portretem toksycznej rodziny, w którym krzyżują się losy osobliwego malarza, jego neurotycznego syna Tomasza i żyjącej w ich cieniu żony Zofii. W błyskotliwym debiucie Jana P. Matuszyńskiego można zobaczyć – jak w krzywym zwierciadle – charakterystyczny rys polskiej rodziny z bliznami po wojnie. Nic w tym domu nie jest normalne, ale wszystko, do cholery, wydaje się dziwnie znajome.
Łukasz Knap, film.wp.pl