kpb

Baranki w pieluchach - 3 kobiety w różnym wieku

Zapraszamy na pokaz z cyklu: Baranki w pieluchach, dla mamy i malucha!

Raz w tygodniu pokazujemy atrakcyjny, ambitny film, na który rodzice mogą przyjść wraz ze swoimi pociechami. Prezentujemy filmy premierowo goszczące na naszych ekranach.

Aby zapewnić naszym specjalnym gościom maksymalny komfort filmy są wyświetlane przy słabo wyciemnionej sali oraz z dźwiękiem odpowiednio przyciszonym. Poza tym, świadomi niewygody towarzyszącej wyjściu z maluchem na drugie piętro, gwarantujemy, że nasza obsługa dołoży wszelkich starań, aby ten problem nie zaprzątał głowy naszych Widzów!

5 lutego
 zapraszamy na dramat o trzech irańskich kobietach szukających własnych korzeni i dziedzictwa, 3 KOBIETY W RÓŻNYM WIEKU.

BILETY: tylko 10 zł!




czwartek, 5 lutego, godz. 11.00

3 KOBIETY W RÓŻNYM WIEKU | SÉ ZAN
reż. Manijeh Hekmat, Iran 2008, 94'

MFF Berlinale 2008
MFF Edynburg 2008
MFF Melbourne 2008


Znakomity, irański obraz. Bez żadnych efektownych środków reżyserka Manijeh Hekmat zrobiła piękny i prowokacyjny dramat rodzinny, film o trzech pokoleniach Iranek zawieszonych między tradycją a nowoczesnością. Paweł T. Felis, Gazeta Wyborcza

3 kobiety, 3 pokolenia, 3 osobiste podróże... Opowieść o 3 pokoleniach kobiet, reprezentujących wciąż koegzystujące ze sobą, ale zupełnie odrębne światy, które dzieli przepaść mentalna, obyczajowa i kulturowa.

Sześć lat po kontrowersyjnym debiucie Więzienie kobiet (Women’s Prison, 2002) Manijeh Hekmat powraca przejmującym, realistycznym dramatem o irańskich kobietach szukających własnych korzeni i dziedzictwa.

Trzy kobiety z różnych pokoleń - babka, matka i córka - są zagubione we współczesnym świecie. Przebojowa, 40-letnia Minou, konserwator dywanów, szuka swojej córki Pegah, która od kilku dni jest poza domem i nie odbiera telefonu. W międzyczasie Minou musi zawieźć chorą na amnezję matkę do lekarza. Po drodze jednak postanawia spotkać się z handlarzem, od którego chce odzyskać drogocenny, historyczny dywan obiecany wcześniej Narodowemu Muzeum Dywanów. Mimo, że udaje jej się go odzyskać (a raczej bezczelnie zabrać) niebawem traci go z oczu, podobnie jak matkę.

W tym czasie Pegah wędruje przez pustynne tereny Iranu wraz z nowo poznanym autostopowiczem, którego podwozi do wykopalisk archeologicznych. Chłopak od razu zauważa zagubienie i kryzys Pegah. Dla rozwiedzionej Minou bezskuteczne poszukiwania matki, córki i dywanu stają się pretekstem do rozmyślań nad własnym życiem. Dochodzi do wniosku, że tak naprawdę nie zna własnej córki.

Podczas swych oddzielnych wędrówek, te trzy kobiety odnajdują własną tożsamość. Jednak czy są w stanie odnaleźć się nawzajem, by ocalić swe dziedzictwo i dom rodzinny?

Motywem łączącym te trzy historie jest dywan, który pojawia się w życiu każdej z nich w innych okolicznościach. Dywan ma w Iranie szczególne znaczenie. To jeden z najważniejszych obiektów sztuki, mający ponadczasową wartość, analogiczną do wartości obrazów w kulturze Zachodu.

archiwum